مجموعه تخصصی مشاوره روانشناسی در استان اردبیل

توضیحات

مباحث اساسی در روانشناسی 1 فصل هوش

هوش، یکی از مباحث مطرح شده در علم روانشناسی و به معنای یک استعداد کلی شخصی برای درک جهان خود و برآورده ساختن انتظارات است که شامل: توانایی‌های فرد برای تفکر منطقی، اقدام هدفمندانه و برخورد مؤثر با محیط است. در واقع هوش در روانشناسی به ظرفیت ذهنی برای یادگیری از تجربیات، سازگاری با موقعیت های جدید، درک و مدیریت مفاهیم انتزاعی و استفاده از دانش برای دستکاری محیط خود اشاره دارد. این شامل مهارت هایی مانند حل مسئله، تفکر انتقادی، یادگیری سریع و درک ایده های پیچیده است.

شاید تعریف چنین کلمه ساده ای بی فایده به نظر برسد. به هر حال، همه ما صدها بار این کلمه را شنیده ایم و احتمالاً درک کلی از معنای آن داریم.
با این حال، مفهوم هوش برای چندین دهه موضوعی است که به طور گسترده در میان اعضای جامعه روانشناسی مورد بحث بوده است. مفهوم‌سازی هوش دارای اهمیت عملی است و به متخصصان بالینی امکان می‌دهد سطح کلی رفتار بیمار، سطح کنونی کارکرد فرد و پیش‌بینی وضعیت وی در تصمیم‌گیری‌ها و موقعیت‌های مختلف را به دست آورند تا استنباط‌هایی در مورد سبک برخورد وی با مسائل و یک برداشت مقدماتی در خصوص ویژگی‌های شخصیتی‌اش به دست آید.

تاریخچه هوش

مطالعه هوش انسانی به اواخر دهه 1800 برمی گردد، زمانی که فرانسیس گالتون (پسر عموی چارلز داروین) یکی از اولین کسانی بود که هوش را مطالعه کرد. گالتون به مفهوم هوش و استعداد انسانها علاقه مند بود، بنابراین آزمایشگاهی برای اندازه گیری زمان واکنش و سایر ویژگی های فیزیکی افراد ایجاد کرد تا فرضیه خود را که هوش یک توانایی ذهنی عمومی است که تکامل بیولوژیکی را تولید می کند، آزمایش کند.

گالتون این نظریه را مطرح کرد که سرعت و سایر ویژگی‌های فیزیکی انسانها از نظر تکاملی سودمند هستند، در نتیجه می‌توانند نشانه خوبی از توانایی ذهنی عمومی افراد ارائه دهند. بنابراین، گالتون هوش را به عنوان زمان واکنش عملیاتی تعریف کرد. عملیاتی‌سازی فرآیند مهمی در تحقیقات است که شامل تعریف یک پدیده غیرقابل اندازه‌گیری (مانند هوش) با پدیده قابل اندازه‌گیری (مانند زمان عکس‌العمل) است و امکان مطالعه تجربی این مفهوم را فراهم می‌کند.

هوش در دنیای امروزه

امروزه هوش عموماً به عنوان توانایی درک و سازگاری با محیط با استفاده از توانایی های وراثتی و دانش آموخته تعریف می شود. بسیاری از تست‌های هوشی جدید مانند تکلیف استدلال ماتریس دانشگاه کالیفرنیا به وجود آمده‌اند که می‌توان آن‌ها را به صورت آنلاین و در زمان بسیار کمی انجام داد و روش‌های جدیدی برای امتیازدهی به این تست‌ها نیز توسعه داده شده است.

روان‌شناسان معتقدند هیچ شاخه‌ای از این علم به‌اندازه مطالعه و ارزیابی هوش در بهزیستی انسان موثر نبوده است. اکثر پژوهشگران می دانند که هوش از مجموع ویژگی ها و استعدادهایی تشکیل می شود که مستقیما قابل مشاهده نیست. اگرچه هوش را می‌توان به روش‌های بی‌شماری تعریف و اندازه‌گیری کرد، اما هوش کلی ما به‌عنوان یک گونه، ما را به‌طور باورنکردنی منحصربه‌فرد می‌کند و به ما اجازه می‌دهد تا نسل‌های باهوشی داشته باشیم.

افراد در درک ایده‌های پیچیده، سازگاری مؤثر با محیط، یادگیری از تجربه، درگیر شدن در اشکال مختلف استدلال، غلبه بر موانع با تفکر با یکدیگر متفاوت هستند. اگرچه این تفاوت‌های فردی می‌توانند اساسی باشند، اما هرگز کاملاً سازگار نیستند. عملکرد فکری یک فرد معین در مناسبت‌های مختلف، در حوزه‌های مختلف، با معیارهای متفاوتی، متفاوت خواهد بود. مفاهیم «هوش» کوششی است برای شفاف‌سازی و سازماندهی این مجموعه پیچیده از پدیده‌ها.

نتایج

با این همه، تعریف هوش در طول سالها تغییر یافته و هنوز تعریفی که مورد قبول اکثر روانشناسان باشد بدست نیامده است. مباحث اساسی در روانشناسی 1 فصل هوش به طور کامل به بررسی این مفهوم می پردازد. نمایش اصلی فایل از کتاب روانشناسی عمومی دکتر گنجی است که فصل هوش را به طور کامل توضیح خواهم داد. سپس به بررسی آزمونهای هوش و ویژگی های اصلی آزمونها را بیان می کنم. انواع آزمونهای هوش را بررسی کرده و به تفاوت هوش در افراد و عوامل تاثیر گذار در هوش خواهیم پرداخت.