مجموعه تخصصی مشاوره روانشناسی در استان اردبیل

توضیحات

مباحث اساسی در روانشناسی2: فصل ناکامی و تعارض

در حال حاضر با چه کسی بیشتر درگیری دارید؟ پاسخ شما به این سوال احتمالا به زمینه های مختلف زندگی شما بستگی دارد. اگر هنوز در خانه با والدین خود زندگی می‌کنید، ممکن است درگیری‌های روزانه با خانواده‌تان داشته باشید، زیرا سعی می‌کنید استقلال یا تمایل به استقلال خود را با کارهای عملی زندگی زیر سقف خانواده‌تان متعادل کنید.

اگر اخیراً به شهر دیگری برای تحصیل رفته اید، ممکن است در حال مذاکره در مورد درگیری های هم اتاقی باشید زیرا با شخصی که ممکن است اصلاً آن را نمی شناسید، زندگی کنید.

احتمالاً در روابط عاشقانه، دوستی ها و در محل کار نیز تجربیاتی در مدیریت تعارض دارید. در ادبیات تعاریف مختلفی از تعارض و ناکامی وجود دارد.

تعارض در تعاملاتی رخ می دهد که در آن اهداف ناسازگار واقعی یا درک شده، منابع کمیاب یا دیدگاه های مخالف وجود دارد. شدت تعارض می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد و می تواند به صورت شفاهی یا غیرکلامی در امتداد پیوستاری تقریباً نامحسوس تا یک فوران بسیار آشکار بیان شود.

عناصر تعارض

شش عنصر برای یک درگیری وجود دارد که توسط رایس (2000) توصیف شده است:

1. درگیری اجتناب ناپذیر است: از آنجایی که همه ما یکسان فکر و عمل نمی کنیم، اختلاف نظر پیش خواهد آمد.
2. تعارض به خودی خود نه خوب است و نه بد: حل نشدن درگیری می تواند منجر به پیامدهای منفی شود. مهم است که در جهت حل تعارض و دستیابی به یک نتیجه مثبت کار کنیم.
3. تعارض یک فرآیند است: ما انتخاب می کنیم که چگونه به دیگران پاسخ دهیم و می توانیم درگیری را تشدید یا کاهش دهیم.
4. درگیری و اجتناب از درگیری هر دو انرژی مصرف می کنند: هر چه بیشتر از کار بر روی راه حلی برای درگیری با شخص دیگری اجتناب کنیم، انرژی بیشتری صرف آن می کنیم
5. تعارض دارای عناصر محتوا و احساس است: در حالی که تعارض اغلب از یک رفتار یا عمل خاص ناشی می شود، اغلب شامل احساسات زیربنایی می شود. برای مثال، اگر شخص مهم شما همیشه ظروف کثیف را در سینک می‌گذارد، علی‌رغم درخواست شما برای شستشو و گذاشتن آنها در ماشین ظرفشویی، ممکن است احساس کنید که شریک زندگی‌تان به شما احترام نمی‌گذارد. این ممکن است منجر به درگیری بر سر شستن ظروف شود.
6. ما می توانیم انتخاب کنیم که در یک درگیری فعال باشیم یا واکنشی: اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه برای حل تعارض در صورت بروز می تواند به نتایج مثبت تری منجر شود.

سایر شرایط کلیدی در تعارض و ناکامی

برخی از افراد از اصطلاحات تعارض، رقابت، ناکامی، اختلاف و خشونت به جای یکدیگر استفاده می کنند. در حالی که این مفاهیم مشابه هستند، اما دقیقاً یکسان نیستند. در دوره آموزشی هر یک از این اصطلاحات را تعریف خواهیم کرد تا اطمینان حاصل کنیم که درک مشترکی از نحوه استفاده از آنها داریم.

دعوا اصطلاحی است برای اختلاف بین طرفین. به طور معمول، اختلاف ماهیتی خصمانه دارد. در حالی که درگیری می تواند خصمانه باشد، همیشه اینطور نیست. اختلاف گاهی مضمون حقوقی نیز به همراه دارد.

رقابت، رقابتی است بین دو گروه یا دو فرد بر سر نتیجه ای که هر دو به دنبال آن هستند. در یک مسابقه یک برنده و یک بازنده وجود دارد. طرف های درگیر در یک درگیری ممکن است وضعیت را رقابتی برای منابع بدانند یا ندانند. در حالت ایده آل، طرف های درگیری به جای رقابت با یکدیگر همکاری خواهند کرد.

اصطلاح خشونت بین فردی نیز مترادف با تعارض نیست. اگرچه برخی موقعیت‌های تعارض شامل اعمال پرخاشگرانه و خصومت می‌شود، خشونت بین‌فردی شامل اعمال پرخاشگرانه مانند قصد آسیب رساندن یا آسیب فیزیکی یا روانی واقعی به دیگری یا دارایی آنها می‌شود. در حالت ایده آل، درگیری سازنده، محترمانه و بدون خشونت خواهد بود.

ناکامی حالت فردی که در راه ارضای نیازهای منطقی خود با مانع روبرو می شود یا در راه دستیابی به امیدهایش فریب می خورد. بهترین و عاقلانه ترین واکنش در مقابل ناکامی این است که یا مانع را از بین برد یا از کنار آن گذشت.

انواع تعارض

اگر بخواهیم تعارض را درک کنیم، باید بدانیم که چه نوع تعارضی وجود دارد. حداقل چهار نوع تعارض را می توان شناسایی کرد:

1. تعارض هدف: زمانی رخ می دهد که یک فرد یا گروه بخواهد نتیجه ای متفاوت از دیگران داشته باشد. این صرفاً یک درگیری بر سر این است که اهدافی که قرار است دنبال شوند.
2. تعارض شناختی: زمانی می تواند به وجود بیاید که یک فرد یا گروه عقاید یا عقایدی داشته باشد که با نظرات دیگران همخوانی ندارد. اغلب تضادهای شناختی ریشه در تفاوت در نگرش ها، باورها، ارزش ها و جهان بینی ها دارند و ممکن است ایده ها با فرهنگ، سیاست و مذهب عمیقا مرتبط باشند. این نوع تعارض زمانی پدیدار می شود که احساسات یا عواطف (نگرش) یک فرد یا گروه با احساسات دیگران ناسازگار باشد.
3. تعارض عاطفی: در موقعیت هایی دیده می شود که دو فرد به سادگی با یکدیگر کنار نمی آیند.
4. تعارض رفتاری: زمانی وجود دارد که یک فرد یا گروه کاری را انجام می دهد (یعنی به شیوه ای خاص رفتار می کند) که برای دیگران غیرقابل قبول است. لباس پوشیدن برای محل کار به گونه ای که دیگران را “توهین آمیز” کند و استفاده از الفاظ ناسزا نمونه هایی از تعارض رفتاری است.

فصل ناکامی و تعارض در مباحث اساسی در روانشاسی 2

هر یک از این نوع درگیری ها معمولاً توسط عوامل مختلفی ایجاد می شود و هر یک می تواند منجر به واکنش های بسیار متفاوتی توسط فرد یا گروه شود. توجه به این نکته مهم است که انواع مختلفی از تعارض و ناکامی وجود دارد و همه محققان از این طبقه بندی چهار نوع یکسان استفاده نمی کنند.

در این دوره آموزشی فصل ناکامی و تعارض از کتاب روانشناسی عمومی دکتر گنجی از سرفصل های مباحث اساسی در روانشناسی 2 مختص دانشجویان روانشناسی به طور کامل آموزش داده شده است.